WE MOETEN VERDER (2)

2. Technische aspecten
Het onderstaande schetsje geeft duidelijk aan hoe de regenstroom - de laatste jaren steeds heftiger en daardoor veel vernielingen aanrichtend ! - wordt afgeremd en 'verplicht' opgeslagen in de daarvoor op hoogtelijnen gegraven geulen van één meter diep (= "Contour trenching"). Deze "trenches" - geheel op waterpas uitgezet, waardoor het water blijft staan als in een 'dode' sloot ... - worden gegraven met intervallen van 40 tot 100 meter naar gelang de helling van het terrein. De grondrepen tussen de "trenches" worden op deze manier 'gevoed' met water. Er worden a.h.w. ondergrondse waterreservoirs geschapen, waardoor de gewassen in de regentijd beter kunnen 'overleven' zo er kleine of grote droogte-periodes ontstaan. Ook boom- en grasgroei wordt op deze manier bevorderd.
Het 'Ei van Columbus', vindt u ook niet?  

WE MOETEN VERDER (1)

Deze Weblog staat al (te) lang 'open' ...                                                                               Het wordt tijd, dat ik deze wat ga 'optuigen' met veel meer gegevens: de voorgeschiedenis, de toegepaste technieken, toekomstmogelijkheden etc. Dezen wil ik duidelijk illustreren, ook met foto's.

Veel van m'n tijd en aandacht werden de laatste drie jaren gefocust op de bouw van de moderne Technische School in Kati (Mali). Deze kwam vorig jaar klaar en we bekroonden die eind september 2009 met een prachtig feest. U kunt daarover, en verder ook over de opstart van het schooljaar, de begeleiding van de leerlingen etc. lezen en zien op mijn rijkelijk geïllustreerde Weblog : http://jwachters.blogspot.com

Ik wil u nu meer vertellen en laten zien over een nieuw project, waarvan u zojuist de Weblog heeft geopend, een soort etalage dus. Veel kijk- en leesplezier! Dat kan ik u alvast garanderen!

1. Voorgeschiedenis 'in a nutshell':

Begin januari 2006 kwam ik in contact met een in Tanzania geboren ingenieur, Peter Westerveld. Hij vertelde me over technieken die hij daar en in Kenya uitvoert om regenwater op efficiënte manier, praktisch 100%, in de bodem op te slaan.

Werkelijk: “het ei van Columbus”!

Hij leende me zijn projectdocument met veel technische gegevens, wat ik in het frans vertaalde. Ik liet het lezen aan de Minister, belast met Milieu-voorzieningen in Mali. Dit sloeg meteen bij hem in. De Minister wilde Peter ontmoeten.Toen hij op doorreis was van Nederland naar Kenya ontstond daarvoor de gelegenheid en was hij in staat een kleine studie te maken op een proefterrein (700 km van de hoofdstad Bamako), waar het Ministerie wilde dat we al spoedig zouden beginnen … een opgegeven gebied rond het dorp Ouan: weggespoelde gronden (geen oogsten!), enorme erosie-verschijnselen.

“Als het dààr lukt, dan lukt het overal ...” zo redeneerde men met recht!

Na de eerste vergadering in Ouan was de bevolking meteen van de partij.

Ik paste dit pilot project-document aan bij de lokale situatie. En het werd: “Project : Collecte des eaux de pluie” (verzamelen van regenwater).

We begonnen eind januari 2009, in samenwerking met het Ministerie en de GTZ, een bekende Duitse ontwikkelings-organisatie. Deze laatste zag het volledig zitten en verleende royale steun. Verder kregen we ruime voedselondersteuning van de P.A.M. (Programme Alimentaire Mondiale), project van de Verenigde Naties.

En nu komen we aan bij de twee laatste foto's helemaal onderaan! ('n weblog lijkt op een 'closetrol', 'n afwikkelend 'strip-verhaal'; de eerste afbeelding staat helemaal onderaan  ...!). Daar leest u namelijk al enige sumiere uitleg behorende bij dit “Ei van Columbus”. Kijkt u maar ... U begrijpt meteen al het belang ervan.

Trouwens de reactie van Fried-Jan Unger (bij één van die foto's): “Congratulations, it shows conclusively how integral thinking and structural solutions can and do make a difference” spreekt boekdelen. 

We moeten nu echt verder.

                                                                      

De 'sumiere uitleg' ga ik nu verder uitwerken en daarna vanzelf:

DE TOEKOMSTPLANNEN !

Ja, WE moeten verder. Een GEZAMELIJKE actie.

Een vinger kan immers geen steentje oprapen. Een steentje met steen-effect in de vijver … 

In Ouan (Noord-Oost Mali), niet ver van Mopti, maakten we op een groot proefveld één meter diepe lange sleuven (allen op hoogtelijnen). Daarin vloeide het regenwater. Erosie werd vermeden en de oogst was overvloedig! Op de ontstane dijkjes plantten we Jatropha-Curcas. De vrouwen zullen over 2 jaar de pitten kunnen oogsten, waaruit olie voor zeep en biocarburant kan worden vervaardigd.

Kijk gauw op de volgende photo het verrassende goede nieuws!

ZO IS HET NU (NOVEMBER 2009)

Wat zegt de man op het dijkje naast de gegraven sleuf ?

"Dit hele gebied was voor jaren practisch onbebouwbaar; Het snel afvloeiende regenwater vernielde al de jonge mais- en millet plantjes. Vervolgens kreeg de regen geen 'tijd' om in de grond te dringen. Nu loopt het water rustig in de gegraven greppels en krijgt de bodem de gelegenheid om al het water op te 'drinken', waardoor zo

ondergrondse waterreservoirs ontstaan.

Onze moeite werd ruimschoots beloond:

de oogst van dit jaar is hier nog nooit zo goed geweest! "